یکی از سئوالاتی که معمولاً در ذهن آشنایان به مسائل برنامه‌ریزی و توسعه فناوری اطلاعات در ایران خطور می‌کند، این است که علی‌رغم تجربیات متعددی که در زمینه برنامه‌ریزی توسعه فناوری اطلاعات در سطح ملی در کشور وجود دارد و منجر به تولید انبوهی از اسناد «راهبردی»، «طرح جامع»، «سند جامع» و … در قفسه کتابخانه‌ها و آرشیو سازمان‌های متولی  شده است، چرا  مسیر توسعه برنامه‌ای فناوری اطلاعات در کشور چنانکه باید و شاید پیموده نشده است و توفیقات اندکی هم که در این مسیر حاصل شده، نه از سر برنامه‌ریزی و تدبیر، بلکه بیشتر حاصل الزامات و اقتضائات روزمره بوده است.

در این نوشته سعی کرده‌ام با تحلیل پیش‌نیازها و الزامات نهادی برنامه‌ریزی توسعه فناوری اطلاعات، به این پرسش پاسخ دهم. به‌عقیده من، بدون ایجاد و استقرار سه «نهاد» اساسی در این زمینه، هرگونه تلاش برای توسعه برنامه‌ای فناوری اطلاعات در سطح ملی، از پیش محکوم به شکست است. این سه نهاد عبارتند از:

• رقابت‌پذیری مدیریت
• نظام آماری مستقل و کارآمد
• تسهیل سازوکار قانونگذاری در کشور

اصل مقاله را، که در آخرین شماره نشریه «تکفا» – ویژه‌نامه برنامه پنجم توسعه- چاپ شده است،  می‌توانید در اینجا بخوانید.