در چند سال گذشته، روند ایجاد واحدها و گروه‌های سازمانی متولی مدیریت معماری سازمانی (EAM) در برخی از سازمان‌های پیشرو کشور شدت گرفته است که فی‌نفسه نشانه خوبی است از توجه به اهمیت قابلیت معماری سازمانی. اما باید توجه کرد که تغییرات ساختاری برای درونی‌کردن این قابلیت به‌تنهایی کافی نیست و اگر ایجاد این واحدها با سایر فعالیت‌های لازم برای پایه‌ریزی قابلیت EAM تکمیل نشود، نه تنها اقدام موثری نخواهد بود، بلکه بیهوده به تعداد واحدهای سازمانی «بلاتکلیف» سازمان خواهد افزود.
اما این اقدامات لازم برای پایه‌ریزی قابلیت EAM چه‌ها هستند؟
- تعیین محدوده و کاربردها (سناریوهای کاربردی) معماری سازمانی
- طراحی متامدل (چارچوب اختصاصی) ویژه سازمان
- انتخاب استانداردهای مدل‌سازی
- انتخاب ابزار مناسب برای ایجاد و نگهداری مخزن معماری
- تعیین مدل مناسب برای راهبری معماری سازمانی (به‌ویژه در هولدینگ‌ها)
- جایگاه‌یابی و طراحی ساختار داخلی واحد متولی معماری سازمانی
- طراحی فرآیندهای EAM
- طراحی کنترل‌های فرآیندی EAG و الزام‌آور کردن این کنترل‌ها از سوی مدیریت سازمان
- تدوین نقشه‌راه توسعه معماری سازمانی
- و از همه مهم‌تر: آموزش و آگاه‌سازی مستمر لایه‌های مختلف مدیران و کارکنان...