در ارائه خدمات الكترونيكي كه مضمون محوري برنامه‌هاي توسعه دولت الكترونيكي است مكرراً به الگوهاي تكرارشونده‌اي از سناريو‌هاي كسب‌وكار برمي‌خوريم كه به‌طور طبيعي مي‌بايست با راه‌حل‌هاي فناوري اطلاعات مشابهي پشتيباني شوند. يك نمونه آشنا و ابتدايي از اين موقعيت‌ها، مواقعي است كه دو يا چند سازمان براي پشتيباني فرآيندهاي عمومي و مشترك خود از يك بسته نرم‌افزاري آماده استفاده مي‌كنند. هنگامي كه اين الگوهاي تكرارشونده را از سطح نرم‌افزارهاي كاربردي به سطح معماري راه‌حل و فراتر از آن به سطح معماري سازماني توسعه دهيم،‌ به مفهومي با عنوان معماري‌هاي بازكاربردپذير مي‌رسيم كه ايجاد و استفاده از آن‌ها مزاياي غيرقابل‌انكاري، هم در طرف تقاضا (سازمان‌هاي استفاده‌كننده) و هم در طرف عرضه (تامين‌كنندگان خدمات و محصولات فناوري اطلاعات) دارد.

در اين مقاله پس از مروري اجمالي بر نقش معماري سازماني در توسعه دولت الكترونيكي، به معرفي ايده محوري معماري‌هاي بازكاربردپذير مي‌پردازيم و با تشريح يك مثال،‌ كاربرد و كارايي اين ايده را در توسعه خدمات الكترونيكي سازمان‌ها بازشكافي مي‌كنيم. در پايان نيز پيشنهادهاي مشخصي براي پيگيري و بارورسازي اين ايده ارائه مي‌گردد.