در ارائه خدمات الکترونیکی که مضمون محوری برنامه‌های توسعه دولت الکترونیکی است مکرراً به الگوهای تکرارشونده‌ای از سناریو‌های کسب‌وکار برمی‌خوریم که به‌طور طبیعی می‌بایست با راه‌حل‌های فناوری اطلاعات مشابهی پشتیبانی شوند. یک نمونه آشنا و ابتدایی از این موقعیت‌ها، مواقعی است که دو یا چند سازمان برای پشتیبانی فرآیندهای عمومی و مشترک خود از یک بسته نرم‌افزاری آماده استفاده می‌کنند. هنگامی که این الگوهای تکرارشونده را از سطح نرم‌افزارهای کاربردی به سطح معماری راه‌حل و فراتر از آن به سطح معماری سازمانی توسعه دهیم،‌ به مفهومی با عنوان معماری‌های بازکاربردپذیر می‌رسیم که ایجاد و استفاده از آن‌ها مزایای غیرقابل‌انکاری، هم در طرف تقاضا (سازمان‌های استفاده‌کننده) و هم در طرف عرضه (تامین‌کنندگان خدمات و محصولات فناوری اطلاعات) دارد.

در این مقاله که در شماره سوم و چهارم سال نهم نشریه تکفا (اردیبهشت و خرداد ۹۰) چاپ شده است، پس از مروری اجمالی بر نقش معماری سازمانی در توسعه دولت الکترونیکی، به معرفی ایده محوری معماری‌های بازکاربردپذیر پرداخته‌ام و با تشریح یک مثال،‌ کاربرد و کارایی این ایده را در توسعه خدمات الکترونیکی سازمان‌ها بازشکافی کرده‌ام. در پایان نیز پیشنهادهای مشخصی برای پیگیری و بارورسازی این ایده ارائه شده است.